Blog
Het is 8.30 uur op een winterse zondagochtend, de zon schijnt, en het vriest nog licht. Het ideale moment om een lange wandeling te maken met Chef Kwispel.
We beginnen bij De Schaapskooi in Loenen en gaan van daaruit de natuur verkennen. Het landschap varieert van grasland, naar bos, naar zandverstuiving, naar heide. Het houdt niet op. Wat mij betreft één van de mooiste en meest veelzijdige stukjes natuur van Nederland.
Ik houd er van nature een lekker tempo op na en Loesje dartelt om me heen. Na een goede 5,5 kilometer wordt het tijd voor pauze. En dat vindt Loes ook. Ze loopt al richting een bankje in de zon voordat ik het heb kunnen zeggen. Allebei wat water en zij natuurlijk een koekje. Oké… en nog eentje dan. Ze verdient het. Samen genieten.
Het wandelen ontspant enorm. En dat is nodig. Zoals ik in les 8 schreef gaan mijn vrouw en ik niet samen verder. Met liefde gaan we uit elkaar. We zien elkaar gelukkig vaak, al was het maar omdat we co-ouderschap hebben over Chef Kwispel. De afgelopen maanden zijn niettemin een rollercoaster geweest en ik begin langzaamaan weer te landen.
Een deel van dat landen komt door Loesje. Ze kan heerlijk lang wandelen. Met vol enthousiasme visite begroeten. Met veel energie spelen met mensen of andere hondjes. Maar vooral ook heel goed lange slaapjes doen. Tjonge jonge, wat kan zij veel lange slaapjes doen! De opmerking ‘lui beest’ heb ik best eens gemaakt, maar eigenlijk, en in alle eerlijkheid, uit jaloezie. Zij bewaakt haar energiebalans beter dan ik van nature.
Zonder het al te zwaar te maken, heb ik wel wat te verwerken en wat denkwerk te doen. En de enige manier om dat te doen is er bewust bij stil staan en er aandacht aan geven. Terwijl een natuurlijke reflex is om maar door te gaan. Met het voorbeeld van ‘dat luie beest’ recht voor mijn neus, ga ik de confrontatie met mezelf en mijn gedachten soms bewust aan. En dat helpt, heelt en zorgt ervoor dat ik verder kom.
Dat kleine zwarte kwispelende bundeltje liefde is waardevoller, brengt meer wijze lessen en meer liefde dan ik ooit had kunnen dromen.
Inspirerende groet,
Bart M. Diepenbroek & Loesje