Blog
Loesje is enthousiast. Over bijna alles. Blaadjes, mensen, andere honden. Allemaal leuk! In haar enthousiasme zwalkt ze van links naar rechts over de stoep. En weer terug als er ineens een vleug van een interessant luchtje langs haar snuit vliegt. De riem waaraan ze vastzit staat regelmatig strak gespannen. En zeker ook op het laatste stukje van haar uitlaatrondje, want hoe leuk buiten ook is, thuis is het ook heel fijn. Ze hangt zichzelf soms bijna op en loopt dan hijgend aan de riem. Om haar zelf te laten ervaren dat zo’n strakke lijn vervelend zit om je nek, hebben wij bewust gekozen om te beginnen met een riempje in plaats van een tuigje. Ervaren is beter dan verteld krijgen, denken wij.
In het begeleiden van onze relaties bij de aanname van nieuwe professionals en in het begeleiden van die professionals bij het maken van carrière keuzes zie ik een vergelijkbaar fenomeen. Mensen die zó gefocust zijn op hun doel (een goed gesprek, de baan krijgen, de juiste keuze maken) gaan vol gas vooruit en gaan niet zelden voorbij aan de werkelijke vraag die ze zouden moeten stellen: wil ik dit wel echt?
Bij één van onze klanten worstelde één van de kandidaten met het maken van keuzes. Hij had meerdere procedures lopen en was naar alles en iedereen ontzettend kritisch. Daarmee ging een deel van zijn natuurlijke energie verloren, wat daardoor ook gemist werd door mijn opdrachtgever in de gesprekken met hem. Toen ik dit teruggaf aan de kandidaat ontstond er een mooi gesprek. Op mijn vragen waarom hij er zo serieus aan ’trok’ bekende hij dat zijn huidige werkkring achteraf echt een verkeerde keuze is geweest. Hij krijgt er geen energie van en heeft spijt. Hij is geen jobhopper en nu alweer vertrekken stuit hem dan ook tegen de borst. Langer blijven, alleen om te blijven, voelt ook niet goed en zal hij niet volhouden. Vanuit die achtergrond legt hij dus ontzettend veel druk op zichzelf en zijn volgende keuze en met allerlei vragen tot gevolg die niet de kern raken, maar wel schijnzekerheid bieden.
Met behulp van Loesje kon ik hem laten inzien dat hij zijn doel voorbij schoot. Rationele zaken zijn belangrijk om af te wegen als je solliciteert. Zaken als perspectief, arbeidsvoorwaarden, hoe staat het op je CV, etc. Allemaal belangrijk, maar niet bepalend. De belangrijkste vraag die je dus als eerste moet beantwoorden voor jezelf is simpel: “Gaat mijn staart er van kwispelen?”. Oftewel, word je er blij van als jij jezelf in die positie bij dat bedrijf projecteert? Krijg je er energie van om de dingen te doen die daar van je gevraagd worden? Pas als de kwispelvraag positief is beantwoord, wordt het interessant om de rationele vragen ook goed in te kunnen vullen. Anders niet! Je wordt er toch niet blij van en daarmee houdt je het ook niet vol. Waarom dan nog verder kijken?
Het enthousiaste trekken van Loesje aan de riem heeft dus een mooie parallel naar ons in zich. Harder trekken (lees: ergens harder aan of voor werken) is niet altijd de oplossing. Het brengt je eigenlijk niets. Stel jezelf de juiste vragen en dan vooral de vragen die er écht toe doen. En wees dan eerlijk naar jezelf. Of het dan gaat om je carrière, een business vraagstuk of een persoonlijk vraagstuk. Pel het af naar de echte essentie en je zult zien dat het antwoord of de oplossing soms kinderlijk (of in dit geval puppywaardig) eenvoudig is!
Als jij voor een vraagstuk staat waarbij je lastig tot een keuze of besluit komt, dan helpen wij je graag. Met onderbouwing, met reflectie of gewoon met het vinden van de juiste vraag.
Inspirerende groet,
Bart M. Diepenbroek & Loesje