Toekomst

Slecht nieuws incasseren is vaak ingewikkeld. En wat ingewikkeld is, gaan we vaak en graag uit de weg.

En wat we voor onszelf ingewikkeld vinden, daarvan doen we de aanname dat dit voor de ander ook ingewikkeld is, waardoor het nóg ingewikkelder wordt voor onszelf, waardoor we nog harder wegrennen.

Zo! Ben je er nog?

Ik heb het over zogenaamde slecht nieuws gesprekken. Over feedbacken. Over nee zeggen. Over je mening, je oordeel of zelfs je expertise delen.

Jaren geleden verzorgde ik bij een verzekeringsmaatschappij trainingen in dergelijke gesprekken. Veelal voor mensen van mijn eigen generatie en net daarboven: Millenials, Gen X en Boomers zeg maar.

Heel erg platgeslagen merkte ik de volgende thema’s terugkeren: De Millenials vonden het spannend om zichzelf te uiten, de Gen X gingen het uit de weg en de Boomers vonden het niet hun plek.

Langzaam sijpelde Gen Z de organisatie in. Je weet wel, die luie knuffelgeneratie die niet wil werken. Die…

En wat er gebeurde was briljant: Zij hadden absoluut geen moeite met het brengen van slecht nieuws. Met het geduldig luisteren naar de ander. Met feedback geven of ergens de pleister aftrekken!

Zij hebben geleerd dat je mag zeggen wat je denkt, dat jij over jij gaat en de ander over de ander. Dat je nee én sorry mag zeggen in dezelfde zin.

Dat jij jij bent, en ik ik. En vooral dat je na een fout weer op kan staan en verder kan lopen.

Misschien is het dus toch niet zo ingewikkeld. Komt wel goed met die toekomst.