Het even kwijt zijn. Over ratio en emotie.

Ken je dat gevoel? Ergens ongelooflijk de balen van hebben en ‘het’ even niet meer zien zitten. Rationeel snap je heel goed dat het zo erg niet is en dat de wereld doordraait. Emotioneel zit je er echter even doorheen. Nu even niet, zeg maar…

Hoe komt het?

Het kan komen door een gebeurtenis. Iets is aan je neus voorbij gegaan en je bent enorm teleurgesteld. In jezelf, in de ander, in de situatie. Je denkt aan alles waar je de schuld neer kan leggen. Ook bij jezelf. Het brengt je echter niks. Het gevoel is rot. Punt uit.

Een oorzaak van ‘het even kwijt zijn’ kan ook het verschil zijn tussen emotie als in ‘je natuur’ enerzijds en ratio anderzijds. Zo is mijn kracht mijn focus en concentratie. Mijn zwakte is dat ik moeite heb met verandering. Rationeel snap ik de waarde van verandering en sta ik er achter. Het voelt echter niet goed. Ik word er onrustig van en het maakt me onzeker.

Remedie

Wat moet je eraan doen? Wellicht niks. Niet altijd en niet altijd gelijk in ieder geval. In 1995 woonde ik een ‘optreden’ van Emile Ratelband bij. Los van alle meningen die je over hem kunt hebben, heb ik één les van hem onthouden. Hij vertelde dat men hem ziet als de positivo (Tsjakka!). Maar hij vertelde er ook bij dat je het positieve niet kunt blijven omarmen als je het negatieve negeert.

Dompel jezelf er dus soms even in onder. Voel je klote! Baal als een stekker! Ben even flink chagrijnig! Geeft niks. Gun jezelf ook het negatieve, om ergens wel tegen jezelf te zeggen “Zo, en nu klaar. We gaan er weer voor”. Kop tegen de wind in en fietsen! Als je niet beweegt, dan kom je ook nergens.

Inspirerende groet,
Bart M. Diepenbroek

PS: Zeg het even tegen je omgeving als je je onderdompelt in het negatieve. Dan weten ze wat er aan de hand is. Wel zo eerlijk en voorkomt een ruzie…