Wie bepaalt de tijd eigenlijk?

De momenten dat je vrij bent en geen of nauwelijks verplichtingen hebt, zijn op een bepaalde leeftijd spaarzaam. Ik vermoed dat ik die leeftijd nu heb… Druk met werk, gezin, sport, vrienden, ontspannen. Ja, dat lees je goed. Zelfs met ontspannen ben ik druk. Dat kost namelijk tijd en die tijd heb ik nauwelijks vrij beschikbaar. Je hebt gelijk als je nu denkt dat dit voortkomt uit mijn eigen keuzes, maar niettemin moet ik bewust momenten van ontspanning inplannen, want anders komt het er niet (voldoende) van.

Tijd is sowieso een gek ding. Mijn ‘partner in crime’ Richard schreef er recent een column over en gecombineerd met mijn eigen gedachten hebben we allebei onze weerspiegeling op het begrip ‘tijd’ verwerkt in deze blog. Een co-writer-schap dus. Ik ben benieuwd wat jouw associatie is met het begrip tijd.

Richard

Heb je dat ook wel eens? Je wordt wakker enkele minuten, of zelfs soms enkele seconden, voordat je wekker afloopt.

Het begrip tijd speelt de laatste maanden regelmatig door mijn hoofd, vooral na het lezen van “The Corporate Tribe”. Onze westerse cultuur bepaalt dat veel zaken aan de meetbare tijd gekoppeld zijn. We staan op tijd op omdat onze kinderen naar school moeten, we naar ons werk moeten, we de trein moeten halen, vergaderingen moeten bijwonen of rapportages moeten opleveren et cetera. Veel van onze dagelijkse activiteiten passen wij westerlingen in meetbare tijd: Een koffiebreak kost 15 minuten, een vergadering duurt een uur en een heisessie 1 dag. Maar wie zegt eigenlijk dat dat zo is? Wie bepaalt dat mijn dochter het beste leert tussen 8:15 en 14:00? Wie bepaalt dat een werkoverleg van 9 tot 10 duurt? Of nog erger: Wie bepaalt dat een strategie in 1 dag op de hei bedacht is? Ridicuul als je er over nadenkt. Waarom begint veelal onze werkweek op maandag en eindigt die op vrijdag? De tijd bepaalt de activiteit.

In veel niet westerse culturen bepaalt de activiteit juist de tijd. Bij bijeenkomsten komen de mensen wanneer ze komen en het duurt zolang het duurt en een bus vertrekt als hij vol is en niet om 10:17 volgens het schema. Mensen ervaren de tijd ook verschillend. Voor de een vloog een vergadering voorbij, terwijl voor een ander de tijd kroop. Tijd is dus relationeel en beweegt mee met de relatie die je met iemand hebt. Voor wie is er wel tijd en voor wie niet? Soms is tijd ook een statussymbool. Wie bepaalt zijn eigen agenda en wie moet zich plooien naar anderen, productieprocessen of openingstijden? Tja, wat moet je hier nu mee? Veel van bovenstaande is voor ons ondenkbaar en onmogelijk inpasbaar in onze wereld en toch werkt het in grote delen van de wereld.

Terug naar de wekker… Wat voelt het heerlijk uitgeslapen als je biologische klok synchroon loopt met de meetbare tijd. De reden dat we soms stress voelen als we ons bijvoorbeeld verslapen of onze rapportages niet af hebben, komt door de onbalans tussen beide. Die onbalans is deels een keuze. Het afgelopen half jaar is voorbij gevlogen, velen hoor ik het zeggen en voor mij voelt het ook zo. De tijd snelt en snelt maar voorbij, vooral als je plezier hebt. Steeds meer probeer ik bewust te zijn dat tijd rekbaar is, er is altijd meer tijd. Het gaat eigenlijk om het ritme. Laat wat van dat westerse los en luister meer naar het ritme van je familie, je vrienden en collega’s of de organisatie waar je voor werkt. We zijn namelijk allemaal verbonden met onze verschillende interne klokken.

Bart

Een paar maanden terug las ik in een nieuwsbrief een quote van Joel A. Barker (o.a. auteur en spreker). Vrij vertaald zegt hij:

Visie zonder actie is slechts een droom.
Actie zonder visie is gewoon tijdverdrijf.
De koppeling tussen visie en actie kan de wereld veranderen.

Uiteraard gaat het om de laatste zin. En toch laat de tweede zin me ook niet los. Want hoe vaak ben je niet ergens mee bezig, zonder goed de richting en het doel bepaald te hebben.

De Britten hebben dat nu voor elkaar. Zij kozen voor een Brexit en moeten nu bedenken wat dit voor implicaties heeft en hoe ze ermee om moeten gaan. De implicaties van in de EU blijven hadden ze overigens net zo goed ook niet vooraf overdacht. Schijnt een cultuurding te zijn voor de Britten. Niet voor ons Nederlanders echter. Wij zijn een volk wat zeer bewust doet wat we doen. Alles heeft een reden, een planning en een doel. En daar komt het woord visie om de hoek kijken.

Visie staat in het zakelijk bestaan voor een langetermijnperspectief. We zijn constant bezig om doelen te stellen en die na te jagen. Maar waar is het moment dat we genieten van het “zijn” i.p.v. te streven naar wat we willen “worden”. En zo is het privé vaak ook. De zon schijnt en je tuinset heeft alleen nog kussens nodig om er lekker op te gaan zitten en te genieten. En toch pak je een schoffel en ga je in de tuin aan de slag. Doelen stellen en doen. In die zin ben ik het met Joel Barker eens. Aan alleen een visie heb je niets, maar aan alleen actie ook niet. In de meeste gevallen echter. Want soms is het heerlijk om iets doelloos en visieloos te doen. Gewoon omdat het lekker is. Om te ontspannen en even niets te moeten. Of zoals de reclame stelt “Niet omdat het moet, maar omdat het kan.”.

We zijn zo geconditioneerd om onze tijd zinnig door te brengen. Toen je als puber op de bank hing, zei je moeder “ga eens wat doen joh”. Als je op school even zat te kletsen, zei de leerkracht “en nu aan de slag”. En bij je eerste baantje moest je vooral “doorwerken”. En wat is het gevolg? Dat ik me al snel schuldig voel als ik even helemaal niets zit te doen. Bizar! Alsof ik continu rekenschap af moet leggen voor mijn tijdverdrijf. Als mak schap van mijn eigen geconditioneerde onderbewustzijn heb ik de neiging om er nog naar te luisteren ook!

Ik pleit voor een revolutie. Een opstand. En nee, we hoeven daar geen referendum voor te plannen. Een revolutie voor jezelf en door jezelf. Ga eens lekker in tegen dat onderbewustzijn. Pak eens een moment ‘he-le-maal niets doen’ en geniet er bewust van. Heb je verdiend. Waarom? Omdat jij het zegt! Daarom!

Richard en ik wensen je veel ontspannen momenten en hopen dat je al doende de tijd snel uit het oog verliest. Bel ons vooral als we jou kunnen helpen om rust te creëren!

Inspirerende groet,
Richard Henderiks & Bart M. Diepenbroek