
Denken in hokjes: Minder concluderen en meer vragen
Generaliseren, stigmatiseren, demoniseren. We doen het allemaal, maar meestal levert het hooguit een onwaarheid op. Ga op onderzoek!
Waar mensen met verschillende meningen bij elkaar komen zie je het ontstaan: discussies en de drive om elkaar te overtuigen van het eigen gelijk.
En juist dat gelijk vind ik altijd interessant. Want waarom houd je daar aan vast? Omdat je je ongelijk niet toe wilt geven? Omdat je de ander het gelijk niet gunt? Omdat er eigenlijk hele andere zaken meespelen, maar die probeer je nu uit te vechten op een heel ander onderwerp?
Ik kan me een discussie herinneren tussen twee directeuren in een teamsessie die ik begeleidde. Eigenlijk zeiden ze allebei hetzelfde, maar ze waren niet voornemens om de woorden die de ander eraan gaf te accepteren. Vasthouden en daarmee dus een wedstrijdje ver-plassen. Ik gaf ze de metafoor van de 6 en de 9. Als je vanuit het puntje kijkt is het allebei een 6. Als je vanuit het rondje kijkt is het allebei een 9. Het vereist dus dat je bereid bent iets vanuit elkaars standpunt te zien.
Ook ik verzand weleens in mijn eigen gelijk en in de mooiste gevallen betrap ik mezelf daarop terwijl ik het doe. En dan stel ik mezelf de vraag die ik iedereen gun in die situatie: Wil je jouw gelijk? Of je geluk?… Eén letter verschil, maar uiteindelijk een wereld van verschil.
Ik wens je wijsheid en vooral veel geluk!
Inspirerende groet,
Bart M. Diepenbroek
Generaliseren, stigmatiseren, demoniseren. We doen het allemaal, maar meestal levert het hooguit een onwaarheid op. Ga op onderzoek!
Wat we zien verheffen we vaak tot waarheid. Terwijl we niet getoetst hebben of het werkelijk zo is. En wie zegt dat het niet tijdelijk is en zich nog ontwikkeld?
Uiterlijk en gedrag geven je een indruk. En soms klopt die indruk. Vaak ook niet en schuilt er meer achter dan je vermoedde.