Ochtendzon

Geweldig, dat eind augustus sfeertje…

We zijn vrolijk door de ochtendzon maar worstelen met het re-integreren van wekkers en to-do lijsten in ons leven. De laatste vakantie-was hangt aan de lijn en de kantoorkleding die je vanochtend aantrok voelt als een overkill aan stof.

Voor het twintigste jaar op rij mopper je in de supermarkt hardop op de pepernoten ‘wat doen jullie hier al?!’ maar neemt wel een klein zakje mee terwijl je baalt van jezelf dat je dit doet omdat de Franse kaasjes en de wijn je broek nog laat knellen.

Dille en Kamille stuurt een mail met de kerst collectie, eh wat? ’s Avonds eet je met je gezin in de zon en hoort met een glimlach aan hoe de nieuwe klas eruitziet en dat de mentor ‘zo niet woke’ is. Je verwondert je over hoe snel de tijd gaat.

Eergisteren zat je immers zelf nog op school. Nu zwerven de eerstejaars voor hun ontgroening door de stad, vol spanning en verwachting over al dat leven dat er nog aan komt. De dromen die ze dromen ken je, het heerlijke gevoel van ‘ik ken en ben alles, mij maak je niks wijs’ is je vertrouwd, jij was net zo.

Hoe dicht ben jij gekomen bij het uitkomen van die dromen, die plannen, al dat streven en leven? En waar droom je nu van?

Laten we die bijzondere tijd, zo eind augustus, in de ochtendzon, met je kantoorkleding wat knellend op je heupen, op weg naar je werk benutten met dromen. Durf jezelf te bevragen wat je dromen zijn, welke bergen je nog wil beklimmen en welke je achter je wil laten liggen.

Het is jouw reis. Draag vooral wandelsokken in je chique kantoorstappers.