Gaan we wat doen?
Binnenkort ga ik een nachtje weg met mijn lief naar een mooi en bijzonder hotel met een hoogstaand restaurant in een stad die we beiden niet echt kennen. Veel zin in en iets om naar toe te leven. En juist dat laatste zette me aan het denken.
Ik doe het goed op activiteiten en uitjes om naar uit te kijken. Een hapje eten met een vriend of vriendin, op stap met de mannen, een weekend weg met mijn lief, wintersport, zomervakantie. Allemaal leuk! En fijn om in gedachten te nemen als je even een baalmoment hebt. Want je moet er doorheen en de beloning is dan iets leuks in het vooruitzicht. Maar als ik bezig ben met wat komt, dan ben ik dus niet bezig met wat is. Leven in de toekomst is niet leven in het nu. En daarmee gooi ik tijd en momenten weg. Want ik beleef ze niet bewust. Best zonde eigenlijk.
Leren van niet-leven
Voor de zomer heb ik afscheid moeten en mogen nemen van mijn vader. Dat maakt mij de oudste man in de familie en de pater familias. Ik ben 46 (going on 47) en dus rijp voor een midlifecrisis. Zit ik daar dan in? Volgens mij niet. Wel maakt het dat ik meer nadenk over mijn sterfelijkheid in de zin dat het leven ontzettend snel gaat. En de tijd die geweest is, komt nooit meer terug. Dat schept de verplichting naar mezelf om er wat van te maken en er alles uit te halen wat er in zit. Maar doe ik dat dan ook?
Ik heb genoeg aanleiding om te weten wat niet bewust leven betekent. Mezelf verloren in een huwelijk met een lieve vrouw waarin ik toch niet gelukkig was, werkend bij een werkgever waar ik niet mezelf mocht zijn en niet lekker in mijn vel doordat ik 30 kilo te zwaar was. En als ik het daar niet van geleerd zou hebben, dan wel van mijn nieuwe lief die plots en geheel onverwachts weduwe werd met op dat moment twee hele kleine kindjes. Bovendien begeleid ik anderen vaak bij het nemen, hebben en houden van regie. En dan komt de uitdrukking ‘practice what you preach’ toch in gedachten…
Survival
Bewust leven is lastig. Het is superdruk op het werk. We zitten in een groeifase en om het volgende niveau te bereiken moet er veel inspanning in. Ook met dingen die ik minder leuk vind en me dus minder energie opleveren. Rationeel weet en accepteer ik dat. Emotioneel verandert het echter niet wat het met me doet. En dan ga je af en toe een beetje op de overlevingsstand. En wat helpt mij er dan doorheen? Leuke dingen in het vooruitzicht dus!
Bewuster leven op momenten die om welke reden dan ook pittig zijn, levert leermomenten. Momenten van bezinning die ervoor zorgen dat je eerder kunt bijsturen, leert wat je waarom wel of geen energie oplevert. Waarom je bepaalde dingen wel of niet leuk vindt. En niet te vergeten dat je ook van kleine dingen kunt en mag genieten. Maar dan moet je jezelf wel toestaan om daar bij stil te staan. Om te ervaren, te ontdekken en te verwonderen.
Only once
Zoals ik al eerder schreef, vliegt de tijd en wat verstreken is komt niet meer terug. Daarom is deze blog primair een oproep naar mezelf: Leef bewust en maak wat van alle momenten die je gegund zijn. Ook de minder plezierige. Als die mindere momenten er namelijk niet zouden zijn, dan kun je ook niet genieten van de mooie momenten. Die zou je dan namelijk minder goed herkennen. En deze blog is natuurlijk ook een oproep naar jou: ik wens jou natuurlijk niets minder dan mezelf. YOLO*!
Inspirerende groet,
Bart M. Diepenbroek
*You Only Live Once