Groetscenario's

Een zonnige vrijdagochtend. Vroeg wakker en dus voor de meute uit naar de supermarkt om productief aan de dag te beginnen.

Onderweg in de auto komt me een fietser tegemoet. Een oudere heer die zijn hand opsteekt en me groet. Hoe leuk! Helaas ben ik te laat om de groet te beantwoorden.

Ik bedacht me dat het soms bijzonder is hoe mensen op de groet van een wildvreemde reageren. Ik merk het ook als ik Loesje (alias Chef Kwispel) uitlaat. Ik groet mensen die ik tegenkom altijd. Maar sommige mensen hebben geen idee hoe daarmee om te gaan.

Iemand vertelde me eens dat zij dat groeten maar onzin vond. Ze kende die mensen toch niet? Dus waarom gedag zeggen? Mijn antwoord “omdat het kan, sociaal en aardig is” was zo mogelijk nog vreemder voor haar.

Ook sommigen van de mensen die ik groet kunnen er lastig mee omgaan. Kijken me meewarig aan. Kijken weg. Of mompelen hooguit iets terug.

Denken zij in negatieve vooroordelen als ‘wat een mafketel’ of ‘ik ken die persoon niet’? Of denken ze in positieve scenario’s als ‘wat een spontane vriendelijkheid’ of ‘die is goed geluimd’ of ‘wellicht ziet hij mij voor iemand anders aan, hoe leuk’?

Ik geloof in het goede. In de positieve intentie. Ik geloof dat er maar weinig mensen ‘s ochtends opstaan met de drang om er een ongezellige bende van te maken. Als ze dat dan toch doen en mij bijvoorbeeld niet terug groeten, dan zal daar vast een reden voor zijn. Een reden die ik uiteraard niet ken.

De redenen en oorzaken waarom mensen oordelen en handelen vanuit negativiteit of defensief kunnen legio zijn. En daar hoef ik niets mee. Dat is van hen en mijn positieve insteek hoort bij mij. Ik hoop stiekem wel anderen daarmee aan te steken.

In werkomgevingen werkt het net zo. Je hebt een keuze. Cultuur, sociale omgang en sfeer creëer je samen. Iedereen is daar mede verantwoordelijk voor. En kan het dus als individu beïnvloeden. Alle individuen samen vormen tenslotte het collectief.

Als ik een vreemdeling groet, dan doe ik dat oprecht. Vind ik leuk. En of de ander het terugdoet, is aan hem/haar. Maar als ze het wel doen, dan maakt het de wereld om ons heen wat leuker en verdraagzamer.

Dus ik groet je vanuit deze blog. Met plezier. En wat je terugdoet moet je lekker zelf weten. Al zou ik het heel leuk vinden als je wel het doet!

-Bart M. Diepenbroek