Functioneel bedekken

Grote roze olifanten, herkauwend midden in de ruimte of luid toeterend op de vergadertafel, we manoeuvreren er graag om heen.

De mantel der liefde. Zo noemen we dat dan. Vaak is het meer een wat sneu servet van vrede.

Een hoop op vrede. Op harmonie en rust. En geef ons eens ongelijk. Want niemand wil toch strijd of onrust, de gevestigde orde uit balans?

We bedoelen het vaak echt goed. Bregman zei het al; de meeste mensen deugen.

Jij ook. We deugen samen. En we zijn doodsbang voor de orde aan duigen.

De mantel der liefde kent een keerzijde, beter gezegd, haar voordelen zijn op een heel klein handje te tellen.

Het bedekken heeft een prijs. Wat er onder de mantel zit verdwijnt namelijk niet. Of dit nu over de mens-as, de proces-as of de financiële as gaat in je organisatie, de magische mantel die alles oplost bestaat niet.

Vaak is het onze eigen sluier van angst die ons belet om te stoppen met grijpen naar doekjes voor het bloeden en dekentjes om te bedekken. Groot gelijk, het is ook spannend. Het benoemen van de olifant maakt je kwetsbaar. We hebben nog altijd de neiging om de boodschapper en de boodschap met elkaar te verwarren en het verkeerde af te schieten.

Het brengt ongemak en onrust mee in je organisatie.

Maar het moet. Ik leerde in het voorbije jaar dat ongemakkelijke olifanten in je systeem niet verdwijnen door ze te negeren.

Benoem. Ga het aan. Ben dapper en stoer. Je dient het systeem ermee. En ben je niet de klokkenluider? Steun als krachtige tweede man of vrouw.

En als je de olifant zelf bent? Prachtig! Je hebt grote impact gemaakt met jouw rol. Bedankt, je hebt een plek. Maar niet onder een mantel. En ook niet midden op de vergadertafel. Vind samen een nieuwe stoel.