Onderdeel zijn van een tribe, een community, een dorp gaat over meer dan meedoen aan de dorpsfeesten.
Natuurlijk, het is geweldig dat je er bent op de hoogtijdagen – geen feest zonder het heffen van het glas met jou.
Maar het feest maakt het dorp niet.
De band, de gevulde glazen en de broodjes beenham vertellen niet het verhaal van noaberzorg. Van pannen soep voor zieke buren. Het zetten van bogen bij het uit huis trouwen van de jongste van de bakker.
Noch het verhaal van het gereedschap dat als vanzelfsprekend wordt gedeeld, de straten rondgaat als gemeengoed. De helpende handen in het oogstseizoen en het delen van maïs bij een tegenvallende graanoogst.
De slingers op het feest klapperen niet in de wind voor de rouwstoet van de opa aan het einde van de straat – die eigenlijk een beetje ieders opa was.
Het dorpsfeest is de plek om de verhalen rond te laten gaan over alles wat er tussen de feesten in gebeurde. Om het glas te heffen op de nieuwe levens die gekomen zijn sinds het laatste feest.
Het is de plek om nieuwe plannen te bespreken over het bouwen van schuren, dammen en bruggen. Om te praten over het aanstaande jachtseizoen. Samen. Als community. Als tribe.
Deze week hebben wij bij ISA GROUP ons openingsseminar. Een nieuw seizoen staat voor de deur. De tijd van oogsten en plannen wat we gaan zaaien.
Laten we verhalen ophalen en toekomsten vormgeven.
We zijn immers elkaars tribe. We zijn elkaars dorp. En er is altijd plek voor een extra stoel, een extra voordeur en extra verhaal. Ben welkom.
-Aukje Westerbeek