Blog

Leid jij de organisatie? Of lijdt de organisatie door jou?

Inspiratieloos

Ik had last van een gebrek aan inspiratie voor de maandelijkse blog. Als gevolg daarvan had ik ook geen zin om ‘m te schrijven. Het voelde als moeten. Vervolgens las ik echter tijdens mijn werkzaamheden voor een klant in een motivatiebrief een quote van Dee Hock (oprichter Visa Credit Card): ‘Het probleem is niet hoe je nieuwe innovatieve ideeën in gedachten krijgt, maar hoe je de oude eruit krijgt.’ Mooi en zeker waar! Ik voelde gelijk alsnog de inspiratie voor de blog opkomen.

Dee Hock vervolgt de quote met de toevoeging dat ‘de geest als een gebouw is dat gevuld is met verouderd meubilair. Ruim een hoek van je geest op en creativiteit zal die ruimte ogenblikkelijk weer vullen’.

Je doet je ding

De uitspraak van Hock leverde me niet alleen de inspiratie op voor deze blog, maar zette me vooral flink aan het denken over iets wat me momenteel wat bezighoudt. Ik doe mijn werk al 16 jaar grotendeels op een bepaalde manier. Die manier past authentiek bij mij en heeft me tot nu toe geen windeieren gelegd. Ik ben echter niet blind voor de veranderende wereld om me heen en besef me dat ik datgene wat ik doe continu moet blijven toetsen. Als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg tenslotte. Dat kan een kans zijn, maar ook juist een bedreiging.

Ik ken veel collega-ondernemers, -managers en -directeuren die goed functioneren door ‘hun ding’ te blijven doen. Ik zie echter ook veel voorbeelden waar dat heel goed werkte in een bepaalde fase van de organisatie, maar waar diezelfde manier van doen nu de rem op de organisatie of de beperking op de ontwikkeling tot gevolg heeft. Dat betekent niet direct dat de leider vervangen moet worden. Het betekent echter wel dat er een ijkmoment nodig is. De leider moet zich afvragen of hij brengt wat momenteel nodig is. En wat hij/zij kan doen om dat te (blijven) brengen. De spiegel moet weer even voorgehouden worden.

Vragen, inspiratie en herijking

Trainer Ben Tiggelaar herinnerde jaren geleden in een column in het NRC aan het Harvard Business Review artikel “Why should anyone be led by you?” van Gareth Jones en Rob Goffee. De titel van het artikel is een topvraag: ‘Waarom zou iemand door jou geleid moeten worden?’. Oftewel ‘Wat voeg jij toe waardoor je het voorrecht mag krijgen om leiding aan iemand (of een organisatie) te geven?’. De vraag hangt in het artikel samen met de vraag of je een bron bent van energie voor de mensen om je heen, of dat je iemand bent die energie vraagt. Confronterende, maar verdomd goede vragen. Soms is het moeilijk om die vragen aan jezelf te stellen en er écht eerlijk op te antwoorden. Dan kan de hulp van een ander je veel brengen.

Waar de leider niet het hoogste orgaan van de een organisatie is, kom ik ook vaak tegen dat RvC’s, RvB’s en/of aandeelhouders zich te weinig afvragen wat momenteel nodig is. De leider zit er, doet zijn ding en die vervangen doe je niet zomaar. Met name bij middelgrote bedrijven in het MKB zie ik zo koninkrijkjes ontstaan van Managing Directors die feitelijk schadelijk geworden zijn voor de toekomst van het bedrijf. Zelf zien ze het niet, want er is vaak niemand op hun niveau om de juiste vragen te stellen en de spiegel voor te houden. En zolang hun verhaal goed is en de relatie met aandeelhouders, RvC en/of RvB goed is, komen ze weg met hun manier van doen. Op het moment dat de ogen alsnog opengaan dat het niet goed meer gaat, is het vaak te laat. Binnen de organisatie is dan al veel schade aangericht en ook veel (externe) ‘equity’ is beschadigd. Soms zelfs onomkeerbaar. Zonde! Zowel in een rol als leider, als in een rol in het hoogste orgaan zou reflectie voor inspiratie een standaard en zelfs verplicht onderdeel moeten zijn.

Iedereen heeft inspiratie nodig. Waar je die vandaan haalt en hoe je daaraan komt, verschilt per persoon en per behoefte. Ikzelf haal mijn inspiratie o.a. uit de (social) media, uit boeken, soms uit muziek, maar toch het meeste uit gesprekken met anderen. En die inspiratie geef ik graag door. Bijv. door mijn blogs, in gesprekken met anderen over talenten en drijfveren in het kader van ons talentmanagement en in de goede gesprekken in het kader van onze Management Reflectie die hier ook juist voor bedoeld zijn. Ik heb dan ook veel respect voor de mensen die dit soort gesprekken aan durven gaan. Niet omdat ik bedreigend ben. Integendeel, maar je moet je toch openstellen en iets van jezelf laten zien. Je kwetsbaar opstellen. En soms komt er iets voorbij waar je liever niet mee geconfronteerd wordt. Pijnlijke waarheden. En daarmee ben ik terug bij de inspiratiebron voor deze blog.

Een nieuw pad

Soms moet je de uitdaging met jezelf aangaan en op zoek gaan naar nieuwe ideeën voor nieuwe inspiratie. Zeker ook op management-, directie- en bestuursniveau. Heb echter niet het idee dat je dat zelf wel kunt. Jij hebt jouw eigen zienswijze, ideeën en manier van doen. Je zult altijd van nature geneigd zijn aardiger tegen jezelf te zijn als je jezelf de spiegel voorhoudt, dan als een ander het doet. Iemand anders kan je op een nieuw pad brengen en zorgen dat je wat anders krijgt dan wat je kreeg. En dat je jouw oude gedachten en ideeën los kunt laten om ruimte te maken voor nieuwe, frisse en innovatieve gedachten die jou én de organisatie werkelijk verder helpen.

Die mentale ruimte maken moet je niet alleen durven, maar moet je vooral toelaten en doen. Het Harvard Business Review artikel geeft kortgezegd aan dat je daardoor ook meer benaderbaar wordt voor jouw mensen, waardoor je meer respect en meer commitment krijgt. Veel voordelen dus en niet alleen voor jezelf.

Ik wens je veel succes bij het najagen van nieuwe inspiratie. Wij zijn uiteraard altijd bereid om je daarbij te helpen. Just let us know!

Inspirerende groet,
Bart M. Diepenbroek